
با شروع فصل بازگشایی مدارس بسیاری از مادرانی که فرزندشان برای اولین بار به مدرسه می روند با مساله وجود ترس از مدرسه در کودکان شان مواجه هستند. اگر چه ترس از مدرسه ممکن است در کودکان در دورههای گوناگون تحصیلی وجود داشته باشد ولی نوع ترس کودکان کلاس اول با کودکان دورههای دیگر متفاوت است. بعضی از کودکان تقریبا دچار اضطراب جدایی از والدین به خصوص مادرشان هستند. در حقیقت ترسی که مایه اصلی آن هراس از مدرسه است علت جسمانی و فیزیولوژیکی ندارد و فقط ناشی از به هم خوردگی وضع درون است.
علائم ترس از مدرسه را شناسایی کنید
- نشانههای مکرر فیزیکی مانند دل درد، حالت تهوع و استفراغ، اسهال و خستگی بیش از حد.
- کج خلقی، وابستگی بیش از حد به والدین، احساس نگرانی در زمانهای دور بودن از والدین
- ترس بیش از حد از تنها بودن یا ترسهای غیر منطقی
- بدخوابی و کابوس دیدنهای مکرر
- بروز این علائم در روزهای مدرسه و رفع آنها در آخر هفته که به مدرسه نمیروند و دیگر تعطیلات
علت ترس بچه ها از مدرسه
- رفتن به یک مدرسه جدید، یک کلاس بالاتر و شروع کلاسهای جدید
- تغییرات در زندگی خانوادگی مانند اسباب کشی، جدایی، مرگ یا دیگر اتفاقات بالقوه آسیبزا
- نگرانی برای وضعیت یکی از اعضای خانواده (بیماری یک عضو خانواده)
- خجالتی بودن یا اضطراب اجتماعی
- اذیت شدن در مدرسه توسط همکلاسیها
- ترس از ضعف در دروس و نمرات بد
- ترس از تمسخر یا تنبیه در مدرسه
- بهرهمندی از والدین خوب اما بیش از حد حمایت کننده
چطور به کودکی که از مدرسه میترسد کمک کنیم؟
- همراهی کردن کودک در روزهای اول سال تحصیلی بسیار مهم است.
- از سرزنش و تحقیر فرزندمان برای رفتارهای نادرست او, به ویژه در حضور دیگران , خودداری کنیم.
- همیشه به فرزندتان یادآوری کنید که اوضاع برای او خوب پیش میرود. از رفتارهای خودتان هم برای انتقال این اطمینان استفاده کنید اما مراقب باشید سهوا نشانههای نگرانی را ابراز نکنید.
- با برنامه ریزی نامناسب برای انجام تکالیف و درس خواندن, تمام اوقات فراغت و استراحت را از فرزندمان نگیریم.
- فرزندمان را با دیگری مقایسه نکنیم.
- به فرزند خود قدرت بدهید؛ استراتژیهای مختلف را برای کمک به بازگرداندن قدرت به فرزندتان جستجو کنید. در این زمینه خودتان را از کمک یک متخصص محروم نکنید.
- از این خطای رایج که فرزندمان را به صورت کودکی خودمان تصور می کنیم و می خواهیم نیازهای ارضا نشده دوران کودکی ما به وسیله او برآورده شود, جدا بپرهیزیم. به یاد داشته باشیم که او انسانی دیگر و متفاوت است و احساسات مخصوص به خود را دارد.
- اگر فرزندمان “درون گرا است”, او را ضعیف و درمانده قلمداد نکنیم بلکه با ایجاد مهارت ارتباط , واگذاری نقشهاو مسئولیتهای اجتماعی به او کمک کنیم تا بتواند با افراد جدید آسان تر ارتباط برقرار کند و با آنان حرف بزند و نیازهایش را بیان کند.
- از پاداش استفاده کنید! از گزینه سیستم اصلاح رفتار برای پاداش دادن به فرزندتان بابت حضورش در مدرسه بهره ببرید. از طرف دیگر وقتی کودک شما در دوران ترس از مدرسه است، از انجام فعالیتهای تفریحی در خانه تا حدودی پرهیز کنید تا مشکل او برطرف شود چون این اقدام میتواند باعث شود فرزندتان از رفتن به مدرسه سر باز بزند.
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.