تمرینات ورزشی مخصوص نوزادان برای رشد و تقویت عضلات

«با توجه به اینکه رشد عصبی عضلانی استخوانی کودکان یا سیستم نوروماسکولار از شیرخوارگی آغاز می شود، والدین موظف هستند در همان سنین، در قالب بازی کردن به کودکان فعالیت های فیزیکی و ورزشی را آموزش دهند.»
محمد رازی رئیس ششمین کنگره بین المللی دوسالانه انجمن جراحی زانو با بیان این مطلب درباره ورزش دادن به نوزاد گفت:‌ «ارائه آموزش های لازم در زمینه فعالیت های ورزشی و فیزیکی از نوزادی، تضمین کننده پیشگیری از آسیب ها در دوران نوجوانی و جوانی خواهد بود. کودک باید از کودکی و شیرخوارگی، ورزش و فعالیت های فیزیکی را شروع کند و هنگامی که راه میافتد باید فعالیت های فیزیکی را به نحو صحیح و به مقدار متناسب انجام دهد. به همین خاطر کودکانی که مرتب در پارک ها بازی می کنند و از وسایلی که در پارک ها نصب شده یا در زمین آزاد یا در جایی که روی ماسه و زمین خاکی بازی و رشد می‌کنند، سیستم عصبی عضلانی و اسکلتی آنها رشد صحیح تری پیدا می کند و هنگامی که به سن بالاتر می رسند، میزان آسیب دیدگی لیگامان کروشیت قدامی در آنها کمتر می شود.»

این فوق تخصص زانو در ادامه به ایرنا گفت:« متاسفانه امروزه زندگی آپارتمانی توأم با نداشتن وقت از طرف والدین برای اینکه بچه ها را هر روز به مکان‌های مناسب برای انجام بازی و ورزش ببرند، باعث شده است که بچه ها رشد سیستم عصبی عضلانی استخوانی نرمالی نداشته باشند. این افراد گاهی که به ورزش‌های ارگانیزه و ورزش‌های تیمی و کلاس های ورزشی می روند، ممکن است کم بیاورند و در فعالیت‌های چرخشی و پیچشی، لیگامان کروشیت قدامی آنها دچار پارگی شود.»

خوابیدن روی شکم
نوزاد شما بیشتر زمان خود را به پشت می‌خوابد. چرخاندن او روی شکم، به قوی شدن گردن، بازو‌ها، شانه‌ها، پشت و معده‌اش کمک می‌کنند. برای شروع می‌توانید این حرکت را دو بار در روز به مدت ۳ تا ۵ دقیقه برای او انجام دهید. پس از این که نوزادتان را روی پتو یا تشک بازی بر روی شکمش گذاشتید، شما هم به شکم بر روی زمین دراز بکشید و او را همراهی کنید. بخندید،‌حرف بزنید، آواز بخوانید، شکلک‌های بامزه در بیاورید، دسته کلیدتان را تکان دهید یا یکی از اسباب بازی‌هایش را در دستانش بگذارید. مشغول کردن کودک باعث می‌شود او به اطرافش نگاهی بیندازد، به چیز‌هایی که توجهش را جلب می‌کنند برسد و با پاهایش لگد بزند.

همین لگد زدن باعث قوی شدن ماهیچه‌هایی می‌شوند که او برای چرخیدن، نشستن و خزیدن نیاز دارد. در ابتدا شاید نوزاد در زمان دراز کشیدن روی شکم نق بزند و بی‌قراری کند اما با تمرین و قوی شدن ماهیچه‌های شکم، او شروع می‌کند به لذت بردن. وقتی قدرت و استقامت او افزایش پیدا کرد،‌رفته رفته او را حداقل ۲۰ دقیقه در این وضعیت قرار دهید. حتی بعد از اینکه نوزادتان خودش توانست بچرخد و روی شکمش قرار بگیرد این حرکت را ادامه دهید.

دراز و نشست
کشیدن کودک به‌طرف بالا و در آوردن او به حالت نشسته یکی دیگر از روش‌های خوبی است که ماهیچه‌های شانه‌ها، نخاع، بازو‌ها و پشت او را تقویت می‌‌‌‌‌‌‌کند. در حالی که شما نوزادتان را به بالا می‌‌کشید، او به‌طور طبیعی ماهیچه‌های شکمش را خم کرده و تلاش می‌کند سرش را هم‌تراز با بدنش نگه دارد که به تقویت ماهیچه‌ها و ایجاد تعادل کمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. زمانی که نوزادتان به پشت خوابیده بازو‌های او را بگیرید و نوزاد را به آرامی به سمت خود بکشید. شما می‌توانید تمرینات دراز و نشست را از حدود ۶ هفتگی شروع کنید.

اگر او به قدری کوچک است که نمی‌تواند سرش را نگه دارد، به جای کشیدن او با بازو‌هایش، بازو‌های خود را پشت شانه‌های او قرار دهید و با کف دستانتان پشت سر او را نگه دارید تا از از افتادن او جلوگیری کنید. در ابتدا شاید شما تنها بتوانید چند سانتی‌متر او را به جلو بکشید اما وقتی بزرگتر شود مقدار بیشتری جلو می‌آید و در مراحل پیشرفته به حالت نشسته کامل در می‌آید. این تمرین برای نوزادتان سرگرم‌کننده است چرا که او به صورت شما نزدیک می‌شود اما شما می‌توانید آن را با حرکات اضافی مانند شکلک‌های خنده‌دار و بوسیدن بعد از هر دراز و نشست، سرگرم‌کننده‌تر کنید.

حرکت دوچرخه
تا حالا مادرتان به شما گفته با پا‌های نوزادتان حرکت دوچرخه بزنید تا به دفع گاز او کمک کنید؟ خب این تنها یک راه طبیعی برای دفع گاز از بدن نیست بلکه یک روش خوب برای به کار افتادن پا‌ها، باسن،‌زانو‌ها و عضلات شکم است. این تمرین به افزایش انعطاف‌پذیری و بیشتر شدن دامنه حرکتش کمک می‌کند. نوزادتان را به پشت بخوابانید و به آرامی پاهایش را بالا بیاورید و بچرخانید انگار که او پِدال دوچرخه می‌زند. در حالی که پاهای او را حرکت می‌دهید آهسته زمزمه کنید،‌لبخند بزنید، آواز بخوانید یا صدا‌های مختلف در بیاورید. این حرکت را ۳ تا ۵ بار انجام دهید، کمی استراحت کنید و دوباره آن را تکرار کنید. این حرکت را تا زمانی انجام دهید که نوزاد ذوق و شوقش را با لبخند زدن، تماس چشمی و لگد زدن نشان می‌دهد.

وزنه‌برداری!
برداشتن اشیا یک راه عالی برای ساختِ تواناییِ درکِ کودک، بهبود هماهنگی دست و چشم و کمک به تقویت ماهیچه‌های شانه‌ها، بازو‌ها و دستان است. به زودی و معمولا در ۳ یا ۴ ماهگی او شروع می‌کند به برداشتن وسایل یا استفاده از آن وسیله‌هایی که شما در اطراف خانه گذاشته‌اید مانند جغجغه‌ها، اسباب‌بازی‌های کوچک و وسایل دیگر با اندازه‌ها و اشکال متنوع و به اندازه وزن خودش. نوزادتان را روی صندلی کودک و یا صندلی مخصوص خود بنشانید و اسباب‌بازی های مختلف را جلوی او بگذارید. او را تشویق کنید یکی از آنها را بردارد، آن را کمی در دست نگه دارد، پایین بگذارد و سپس دوباره آن را بلند کند یا یک اسباب‌بازی دیگر بردارد.